par ‘n amica…

      210.mp3

mel carezavo come ‘n fior
e mel strengevo arent
come ‘n popet che sgninfa

m’é sempro parest nínoi
i mé dolci pensieri
che ‘l vent s’é portá via

e dentro ‘n mez al cör
‘na nina nana trista
la me cunava ‘n pöc

e ‘l ciel desferenziava
sté nugole da ‘n sol
che nol naseva pu’

e come ‘na vis’ciada
en brac de rovi spizi
me ha desmisiá dal son

l’é ‘n bus che par ‘na lora
de sota ‘i péi davért
ma ‘l sol, corege ‘l pas

e pian, con ragi deboi
e man che strenge l’anima
me tiro ‘n mez a ‘n prá

che é propi chi vesin
dedré dal veder torbol
e ‘l speta sol che mi

e ‘l cör, che par na grágola
se calma ‘n pochetin
par farme ‘n pöc polsar

par farme veder giust
nel fior sbociá su ‘n ram
ancora ‘n pöc de bel

e vozi de campane
lontan, su da la val
me segna ‘l temp che ariva

che ariva par chi scampa
che core dré a chi é sort
che speta, chiche ama

l’é ‘n temp che vivras dolc
se sas volerte ben
se sés chiche gas dent

Giuliano

per una cara amica, Vally, che in questo momento si sente tradita…

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works






Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

 characters available