‘na rondola che sgola…

      234.mp3

l’ó vista ‘n mez al ciel
‘nden dí de primavera
sgolàr libera e scura
portar ‘n ramet de fiori

e ‘ntrá le ciasche nude
che speta ‘n fil de vita
quel ciciolar content
me par ‘na serenada

e fiori vers el sol
nel vent saor de rasa
l’é lagrime del bosc
che smorbia i só colori

e tut chi ‘ntorn l’é ‘n sbrigol
de cöri che sobate
somenze verde al viver
de ‘n schiratél feruscol

l’é ‘l tó soriso dolc
che me somea sto ciel
l’é ‘l tó strucarte arent
che me fá ‘l viver bel

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works






Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

 characters available