coi oci tói ‘ndel cör…
269.mp3
en slusegár sui vedri
e ‘n sgianz de sol che ciuta
me mostra tebi e morbi
en dí strucá ‘l tó cör
su ‘n méz ai giasenari
dre ‘n refol spizeghin
le man ‘nle man strengiude
t’ai compagnada arent
e sta natura crua
che sgionfa ‘l pét de rasa
la fá da nío selvadech
a quel boidor che as dent
gh’é ‘n ciel azur, seren
spegiá ‘ndei oci tói
che ‘l par che i dighia tendri
el ben che me vös dar
e struca te compagno
su ‘n salesá de fiori
par farte sentir dolcia
come che sés dent ti
quel taser ‘n pó spavent
el dis, vardando ‘l Brenta,
staría par sempro chi
arent al cör, arent a ti
Giuliano
Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons