coi oci tói ‘ndel cör…

      269.mp3

en slusegár sui vedri
e ‘n sgianz de sol che ciuta
me mostra tebi e morbi
en dí strucá ‘l tó cör

su ‘n méz ai giasenari
dre ‘n refol spizeghin
le man ‘nle man strengiude
t’ai compagnada arent

e sta natura crua
che sgionfa ‘l pét de rasa
la fá da nío selvadech
a quel boidor che as dent

gh’é ‘n ciel azur, seren
spegiá ‘ndei oci tói
che ‘l par che i dighia tendri
el ben che me vös dar

e struca te compagno
su ‘n salesá de fiori
par farte sentir dolcia
come che sés dent ti

quel taser ‘n pó spavent
el dis, vardando ‘l Brenta,
staría par sempro chi
arent al cör, arent a ti

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works






Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

 characters available