|
|
sgrifàde...el m'à sgrifà 'l bastardo lasando 'n sgrèben dent portando dré i mè sogni nasùdi pian 'n de 'l cör el m'à carezà 'l vél ongèndo de parole le sgrìnfie söi pu spìze entànt che 'l le 'mpiantava el m'à sgrifà la pèl lasandola lì al sol come che 'l fus na préda che la se crèpia, séca el m'à dezipà l'anima co 'n baso tébi e dolc sanguéta che sugàva mé de maìstro ai làori el m'à davèrta a ròcol denanzi a qoel vènt sùt ma adès l'è nà, scampà l'è sol 'n de i mè strangoši ma 'l m'à sgrifà dal bòn fasèndome 'n mal fiš e adèš 'n del spègio arzènt me gato 'l sogno mè pò föra 'l ciel l'è azùr de dré da i vedri néti la sera, 'l par de Agost co i brìgoi šòi de stéle se pòsta 'n merlo e 'l fis'cia su i scùri mai seràdi campane 'n mèz al pèt e 'nnanzi al lèt en sgiànz sul viso 'n bèl soriso e 'l ghirlo 'l bate l'ùš portandose la sgeva lontan da i mè pensieri e i mè cavèi sul vènt me sento 'l cör che bate orlòi de i dì pu mèi pan pian vèn su la nòt cròda na stéla adèso, mi Giuliano |
