coi oci tói ‘ndel cör…

      269.mp3

en slusegár sui vedri
e ‘n sgianz de sol che ciuta
me mostra tebi e morbi
en dí strucá ‘l tó cör

su ‘n méz ai giasenari
dre ‘n refol spizeghin
le man ‘nle man strengiude
t’ai compagnada arent

e sta natura crua
che sgionfa ‘l pét de rasa
la fá da nío selvadech
a quel boidor che as dent

gh’é ‘n ciel azur, seren
spegiá ‘ndei oci tói
che ‘l par che i dighia tendri
el ben che me vös dar

e struca te compagno
su ‘n salesá de fiori
par farte sentir dolcia
come che sés dent ti

quel taser ‘n pó spavent
el dis, vardando ‘l Brenta,
staría par sempro chi
arent al cör, arent a ti

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works

sentirme sò…

      268.mp3

vardando ‘l ciel azur
che zede a not che nase
de drè a quel mont che sluse
ghe ‘l mè pensier pù dolc

el ‘l sol che và ‘ndel cucio
se strenge arent pasion
che par rosada fresca
careze a ‘n cör che broa

quel bel color dei cròzi
che par el sò vel slis
pitura sto polsar
tegnendomela arent

se leva ‘n òra fresca
che vis’cia i peci strachi
strusiandosei pan pian
robando ‘n fum de rasa

‘ndel pèt en sbrigol tendro
bocada de aria dolcia
con ela par profumo
come ‘n bel sogno, ades

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works