stofegheme de tì…

      273.mp3

l’è ‘n dì pù bel
arent ai pasi tòi
strengiù pù fis
dent quei bei oci mòri

me sà pù dolcia
stà supa besevida
quanche sès chi vesina
che me ‘mpasiones tebia

e le careze
che sento dent ‘ndel cör
l’è ‘n salesà de fiori
che autà ‘l pas pù greo

l’è i tò pensieri tendri
falive che me sponge
a far che i sogni bèi
sia ‘n lonc sinter ensèma

e i tò sorisi
che ‘l par ciari de luna
‘mpienise ‘l ciel de azùr
ciaròr del nòs doman

le man strengiude arent
le boie de pasion
come che ‘l sia ‘l prim dì
doman che mai fenise

‘n quei basi tòi che stofega
‘ndel tò panderte pian
lasando al vent che brigola
asiarne ‘n dì pù grant

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works

ensema a tì…

      270.mp3

sès quel bel ciel azur
slusent dent quei tò oci
che slanega broent
el cör che ‘l me scolobia

sès quel bel sol che stebia
giornade arènt a ‘n sogno
che me compagna greo
tegnendome par man

sès el pù dolc pensier
che m’à carezà ‘l viver
strucandome vesin
ligà, fis, a ‘n soriso

sès en color de autun
che par föc e bolife
con quel profumo fort
de zifole che scòta

sès el saor de mel
profumo a ‘n sol che nase
che ‘l ciuta birichin
su ‘n fior che se desmisia

e ‘l dì pù bèl con ti
l’è quel doman strengiudi
‘nden bal che nol fenise
ninadi ‘ndé pasion

Giuliano

Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
Free Cultural Works