|
|
en viaç vesin al cörne sen gatadi alegri col sol slusént 'ndei sguardi e vöia de star ben che ne 'ndrizava 'l pas con en soriso 'n viso e 'n cimegar de ocieti m'as dat en baso fis par dirme 'l tó sentir e amizi alegri e cari vesini al tó parlar l'é stá 'n tegnir par man l'amor che aven de dent m'as niná pian, felize su e gió sui salesadi col tó vardar feruscol che me 'ncadena 'l cör sas sempro dar careze a 'n cör che par 'n orloi che segna, arent a ti, quel temp del voler ben Giuliano |
