nalènt... https://www.diaolin.com/wordpress/?p=5679 Export date: Fri May 2 14:05:34 2025 / +0000 GMT |
ziróndoi...ziróndoi sfrìsa l'aqoa che la pòlsa gh'è góce tute rósse a sfondàr gió tut calmo su par su, niànca 'n susùr pan pian sbolìfa i còcoli solàgni e 'l vènt el spiana 'l ultim brèghel cèt smamìss qoéla speranza de èsser òmeni tacada al grop de na parola 'n men aùt: l'era la strada strangossàda, envezi 'l resta 'n cìch lassà sfantar Giuliano cerchi... mulinelli sfiorano l'acqua che riposa, | e gocce tutte rosse che sprofondano | tutto tace su per su, neanche un respiro | pian piano si sciolgono le bolle solitarie | e il vento spiana l'ultimo tenue grido | perde colore quella speranza di essere uomini | attaccata al nodo di una parola in meno | aiuto: era la strada desiderata | invece resta un urlo lasciato svanire |