bèstie
caröl ‘nde ‘l cör
e galerìe che par sgaòrgne
dent a pensieri vöidi
rebufi, suti
gràgole ‘n boca
saór raìš d’enziana
cervèi sgaùsi
che amor no pande pù
empresonàdi sota ‘l ciel
azur cošin, de stéle tébie
för dal nòs prà tut vert
en sgrèben par qoei altri
negùn che scólta pù
brèghei, gènt che lambìca
spetàr su l’or l’aùt
de chi no à tèmp par lori
cristi crodàn par tèra
spizi fén denti, ‘n föra
sqoèrti de lane fine
con en s’ciopet par léngua
pò sota i pèi el tó
‘l pica sèmpro pù ert
tegnùdi fiši ai rami
lašan che cròdia ‘l ciel
bèstie senza resón
föghi de tìa che möre
òmeni a tirar bròzi
ligadi a ‘n giö da bèstie
e pò valgùn sapiènt
ghe sbàra ‘i orsi
Giuliano
Sto sentendo cose sempre più brutte sulla guerra in Africa, telegiornali…
Ma, tutto questo, perchè? Nessuno arriva a tanto odio, solo l’umanità.
Questo/a opera è pubblicata con una Licenza Creative Commons
